петък, 28 май 2010 г.

Моментът, който тече...

Мога да те преглътна.

Макар че засядаш на гърлото.


Слагах дните ни

тухла по тухла.

Но ти си вълна,

която залива...

после се дръпва.


Сега плувам.

Защото научих -

няма история.

Няма коментари: